Ξεκινάει σήμερα το ΙΤ συνέδριο SINERGIJA 09 της Microsoft στο Βελιγράδι της Σερβίας. Το ταξίδι ήταν πολύ καλό και η πόλη ακόμα καλύτερη. Τεράστιοι δρόμοι, τέλεια ρυμοτομημένη αστική περιοχή και άφθονο πράσινο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της άκρως φιλικής παραποτάμιας πόλης στην οποία θα γίνει το συνέδριο.
Η πόλη χωρίζεται σε δύο βασικές περιοχές: το κέντρο ή «παλιά πόλη» και το νέο Βελιγράδι. Στο νέο Βελιγράδι υπάρχουν κυρίως γραφεία εταιριών και από ότι μας είπαν οι ντόπιοι, δεν έχει κάτι να δεις. Το δωμάτιο μου έχει την ακόλουθη θέα από το νέο Βελιγράδι:
Με το που φτάσαμε στο αεροδρόμιο (το οποίο μοιάζει με το παλιό αεροδρόμιο Αθηνών) με είχανε ενημερώσει ότι υπάρχουν αρκετοί πειρατές ταξιτζήδες οι οποίοι είναι πανέτοιμοι να σου πιούν το αίμα… Ανεβαίνουμε λοιπόν στις αναχωρήσεις (μιας και οι αφίξεις είναι στο υπόγειο) και με το που βγαίνουμε έξω μας την πέφτουνε οι γνωστοί ταρίφες λέγοντας σε άψογα αγγλικά «taxi, taxi, do you want taxi….». Αυτοί είναι οι τύποι που πρέπει να αποφεύγετε (όπως και σε όλες τις πόλεις του κόσμου). Να επισημάνω εδώ πέρα ότι δεν ήμουνα μόνος, αλλά είχα γνωρίσει άλλον έναν έλληνα που θα παρακολουθούσε το ίδιο συνέδριο. Ύστερα από σύντομη διαβούλευση, βρέθηκα να μπαίνω στο taxi το οποίο μας έφερε ως το ξενοδοχείο αρκετά γρήγορα και μας ζήτηση 2600 δικά τους, κοντά στα 27 €. Ο τύπος είχε βάλει διπλή ταρίφα και είχε και πειραγμένο κοντέρ γιατί από ότι μας είπαν στο ξενοδοχείο κανονικά είναι από 900 δικά τους μέχρι το πολύ 1900. Την ώρα που μας ανακοίνωναν στην ρεσεψιόν ότι μας κλέψανε, σχηματίστηκε στο μυαλό μου η εικόνα του φίλου μου που με είχε προειδοποιήσει και τον άκουσα να λέει «εγώ στα είπα». Παρόλ’ αυτά η εναλλακτικές που είχαμε ήταν να τηλεφωνήσουμε σε κάποια radio taxi και να καλέσουμε από εκεί, οπότε το κόστος τελικά θα έβγαινε μια η άλλη (μέχρι να βγάλουμε άκρη το που είμαστε και που θέλουμε να πάμε). Μιας και ανέφερα τα ταξί, τα νούμερα για να τηλεφωνήσει κανείς σε ταξί είναι το 9801 ή 065-9801 ή 9803 ή 065-9803. Γενικά όταν είσαι έξω στην πόλη τα μόνα ταξί που σταματάς είναι αυτά που γράφουν την μαγική λέξι “radio” ή έχουν ένα ακουστικό με τα παραπάνω 2 νούμερα. Όλοι οι άλλοι είναι σαν να επισκέπτεσαι καζίνο και να παίζεις κουλοχέρη με το ταξίμετρο!
Το ξενοδοχείο (Continental, http://www.continentalhotelbeograd.com/location.18.html) είναι αρκετά ωραίο. Είναι το υπερχλιδάτο ξενοδοχείο που βγήκε από το χρονοντούλαπο της δεκαετίας του 80. Μόνο ο Sean Connery υποδυόμενος τον James Bond λείπει από εδώ. Αφού μπήκαμε στα δωμάτια και κατασταλάξαμε λίγο, αποφασίσαμε να βγούμε μια βόλτα έξω (με νόμιμο ταξιτζή). Ο μόνος προορισμός που έχει κάποια ζωή ήταν η περιοχή κοντά στο Trg Republike (πλατεία δημκρατίας) στην παλιά πόλη. Εκεί ξεκινάει ένας πεζόδρομος που είναι αντίστοιχος της Ερμού, πλακόστρωτος και γεμάτος μαγαζιά, στον οποίο περπατούσε άπειρος κόσμος στις 11 που φτάσαμε εμείς.
Λίγο πιο κάτω, σε έναν παράλληλο δρόμο που έχω την εντύπωση ότι λέγετε Gospodar Jevremova, υπήρχαν μαζεμένα αρκετά μπαράκια και στο τέλος του δρόμου (κάτω από την πλατεία δημοκρατίας) έπεφτε σε έναν πεζόδρομο ο οποίος είχες ταβέρνες και μερικές Pub.
Η ζωή εκεί ήταν λίγο υποτονική αλλά από ότι μάθαμε στην συνέχεια της βραδιάς αυτό ήταν φυσιολογικό γιατί πρώτον ήταν Δευτέρα ενώ η ζωή είναι κυρίως το Σαββατοκύριακο και κατά δεύτερον επειδή την Κυριακή πέθανε ο Πατριάρχης τους Παύλος και έχει κηρυχτεί τριήμερο πένθος. Η αλήθεια είναι ότι οι Σέρβοι είναι αρκετά θρησκευόμενος λαός και μάλιστα έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση στους ομόθρησκους Έλληνες. Καθώς περπατάγαμε στην αντίστοιχη Ερμού τους πέσαμε σε μια ουρά από κόσμο η οποία οδηγούσε (μετά από 2 λεπτά περπάτημα) στο Πατριαρχείο τους για να προσκυνήσουν την σωρό του μακαριστού Παύλου.
Επιστροφή στα μπαρ, αφού τριγυρίσαμε αρκετά, σταθήκαμε έξω από ένα το οποίο μας άρεσε και εκεί που σκεφτόμασταν αν θα μπούμε, ακούω από μέσα Ελληνικά. Ο Παναγιώτης κόντεψε να με βγάλει τρελό αλλά τελικά ο Έλληνας ακούγεται παντού. Μέσα ήταν δύο παρέες από Έλληνες (ανεξάρτητοι μεταξύ τους) και εμείς έτυχε να κάτσουμε δίπλα σε κάτι Έλληνες φοιτητές που σπουδάζανε ιατρική εκεί. Οι πληροφορίες που συλλέξαμε για την χώρα ήταν απίστευτες. Ταχύρυθμα μαθήματα κοινονικο-πολιτικο-οικονομικο-πολιτισμικά σεμινάρια για την Σερβία!
Έτσι λοιπόν πέρασε η μέρα 0 του συνεδρίου. Αναμένουμε σε λίγο να μας συγκεντρώσουν στο lounge του ξενοδοχείου να μας ενημερώσουν για το συνέδριο το οποίο αναμένεται άκρως ενδιαφέρον (και πολυποίκιλο).
Γενικά στοιχεία για Σερβία:
Ώρα: 1 ώρα πίσω από την Ελλάδα
Νόμισμα: Δηνάριο με τρέχουσα ισοτιμία 1€ = 92 RSD
Η πόλη χωρίζεται σε δύο βασικές περιοχές: το κέντρο ή «παλιά πόλη» και το νέο Βελιγράδι. Στο νέο Βελιγράδι υπάρχουν κυρίως γραφεία εταιριών και από ότι μας είπαν οι ντόπιοι, δεν έχει κάτι να δεις. Το δωμάτιο μου έχει την ακόλουθη θέα από το νέο Βελιγράδι:
Με το που φτάσαμε στο αεροδρόμιο (το οποίο μοιάζει με το παλιό αεροδρόμιο Αθηνών) με είχανε ενημερώσει ότι υπάρχουν αρκετοί πειρατές ταξιτζήδες οι οποίοι είναι πανέτοιμοι να σου πιούν το αίμα… Ανεβαίνουμε λοιπόν στις αναχωρήσεις (μιας και οι αφίξεις είναι στο υπόγειο) και με το που βγαίνουμε έξω μας την πέφτουνε οι γνωστοί ταρίφες λέγοντας σε άψογα αγγλικά «taxi, taxi, do you want taxi….». Αυτοί είναι οι τύποι που πρέπει να αποφεύγετε (όπως και σε όλες τις πόλεις του κόσμου). Να επισημάνω εδώ πέρα ότι δεν ήμουνα μόνος, αλλά είχα γνωρίσει άλλον έναν έλληνα που θα παρακολουθούσε το ίδιο συνέδριο. Ύστερα από σύντομη διαβούλευση, βρέθηκα να μπαίνω στο taxi το οποίο μας έφερε ως το ξενοδοχείο αρκετά γρήγορα και μας ζήτηση 2600 δικά τους, κοντά στα 27 €. Ο τύπος είχε βάλει διπλή ταρίφα και είχε και πειραγμένο κοντέρ γιατί από ότι μας είπαν στο ξενοδοχείο κανονικά είναι από 900 δικά τους μέχρι το πολύ 1900. Την ώρα που μας ανακοίνωναν στην ρεσεψιόν ότι μας κλέψανε, σχηματίστηκε στο μυαλό μου η εικόνα του φίλου μου που με είχε προειδοποιήσει και τον άκουσα να λέει «εγώ στα είπα». Παρόλ’ αυτά η εναλλακτικές που είχαμε ήταν να τηλεφωνήσουμε σε κάποια radio taxi και να καλέσουμε από εκεί, οπότε το κόστος τελικά θα έβγαινε μια η άλλη (μέχρι να βγάλουμε άκρη το που είμαστε και που θέλουμε να πάμε). Μιας και ανέφερα τα ταξί, τα νούμερα για να τηλεφωνήσει κανείς σε ταξί είναι το 9801 ή 065-9801 ή 9803 ή 065-9803. Γενικά όταν είσαι έξω στην πόλη τα μόνα ταξί που σταματάς είναι αυτά που γράφουν την μαγική λέξι “radio” ή έχουν ένα ακουστικό με τα παραπάνω 2 νούμερα. Όλοι οι άλλοι είναι σαν να επισκέπτεσαι καζίνο και να παίζεις κουλοχέρη με το ταξίμετρο!
Το ξενοδοχείο (Continental, http://www.continentalhotelbeograd.com/location.18.html) είναι αρκετά ωραίο. Είναι το υπερχλιδάτο ξενοδοχείο που βγήκε από το χρονοντούλαπο της δεκαετίας του 80. Μόνο ο Sean Connery υποδυόμενος τον James Bond λείπει από εδώ. Αφού μπήκαμε στα δωμάτια και κατασταλάξαμε λίγο, αποφασίσαμε να βγούμε μια βόλτα έξω (με νόμιμο ταξιτζή). Ο μόνος προορισμός που έχει κάποια ζωή ήταν η περιοχή κοντά στο Trg Republike (πλατεία δημκρατίας) στην παλιά πόλη. Εκεί ξεκινάει ένας πεζόδρομος που είναι αντίστοιχος της Ερμού, πλακόστρωτος και γεμάτος μαγαζιά, στον οποίο περπατούσε άπειρος κόσμος στις 11 που φτάσαμε εμείς.
Λίγο πιο κάτω, σε έναν παράλληλο δρόμο που έχω την εντύπωση ότι λέγετε Gospodar Jevremova, υπήρχαν μαζεμένα αρκετά μπαράκια και στο τέλος του δρόμου (κάτω από την πλατεία δημοκρατίας) έπεφτε σε έναν πεζόδρομο ο οποίος είχες ταβέρνες και μερικές Pub.
Η ζωή εκεί ήταν λίγο υποτονική αλλά από ότι μάθαμε στην συνέχεια της βραδιάς αυτό ήταν φυσιολογικό γιατί πρώτον ήταν Δευτέρα ενώ η ζωή είναι κυρίως το Σαββατοκύριακο και κατά δεύτερον επειδή την Κυριακή πέθανε ο Πατριάρχης τους Παύλος και έχει κηρυχτεί τριήμερο πένθος. Η αλήθεια είναι ότι οι Σέρβοι είναι αρκετά θρησκευόμενος λαός και μάλιστα έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση στους ομόθρησκους Έλληνες. Καθώς περπατάγαμε στην αντίστοιχη Ερμού τους πέσαμε σε μια ουρά από κόσμο η οποία οδηγούσε (μετά από 2 λεπτά περπάτημα) στο Πατριαρχείο τους για να προσκυνήσουν την σωρό του μακαριστού Παύλου.
Επιστροφή στα μπαρ, αφού τριγυρίσαμε αρκετά, σταθήκαμε έξω από ένα το οποίο μας άρεσε και εκεί που σκεφτόμασταν αν θα μπούμε, ακούω από μέσα Ελληνικά. Ο Παναγιώτης κόντεψε να με βγάλει τρελό αλλά τελικά ο Έλληνας ακούγεται παντού. Μέσα ήταν δύο παρέες από Έλληνες (ανεξάρτητοι μεταξύ τους) και εμείς έτυχε να κάτσουμε δίπλα σε κάτι Έλληνες φοιτητές που σπουδάζανε ιατρική εκεί. Οι πληροφορίες που συλλέξαμε για την χώρα ήταν απίστευτες. Ταχύρυθμα μαθήματα κοινονικο-πολιτικο-οικονομικο-πολιτισμικά σεμινάρια για την Σερβία!
Σε αυτό το μπαρ ανακάλυψα και την πολύ ωραία ρακί που έχουν από διάφορα φρούτα (Rakija). Αρκετά δυνατό αλλά και πολύ εύγεστο ποτό/σφηνάκι.
Έτσι λοιπόν πέρασε η μέρα 0 του συνεδρίου. Αναμένουμε σε λίγο να μας συγκεντρώσουν στο lounge του ξενοδοχείου να μας ενημερώσουν για το συνέδριο το οποίο αναμένεται άκρως ενδιαφέρον (και πολυποίκιλο).
Γενικά στοιχεία για Σερβία:
Ώρα: 1 ώρα πίσω από την Ελλάδα
Νόμισμα: Δηνάριο με τρέχουσα ισοτιμία 1€ = 92 RSD
No comments:
Post a Comment